Fríggjakvøldið vóru vit samlaði um evni "Bøn", sum Jónsvein Simonsen hevði um. Tað vóru nógv fólk samankomin. Undir møtinum var nógvur lovsongur, og eftir møti var, sum vant kaffi og práta var dúgliga aftur og fram, bæði um bøn, men eisini um nógv annað.
